آزمایشات خون

آزمایش خون کبد چرب چیست؟

برای بررسی کبد معمولا آزمایش خون را ۸ ساعت پس از آخرین وعده غذایی انجام می‌دهند. چند روز قبل از انجام آزمایش کبد چرب از ورزش‌های سنگین ممانعت گردد و هرگونه داروی مصرفی یا حساسیت دارویی به اطلاع پزشک آزمایشگاه برسد. در آزمایش کبد چرب معمولا سطح آنزیم‌های کبدی ALT، AST و GGT اندازه‌گیری می‌شوند.

بسته به اینکه میزان افزایش این آنزیم‌ها چه مقدار است، احتمال ابتلا به NAFLD یا NASH در درجات مختلف وجود دارد. پزشک ممکن است آزمایش خون اضافی انجام دهد تا بفهمد آیا شرایطی دیگری باعث افزایش این دو آنزیم شده‌اند یا خیر. در صورت بالا بودن مقدار آنزیم‌های کبدی نمی‌توان به قطع گفت که فرد به کبد چرب مبتلا است بلکه حتما باید آزمایش کبد چرب تکمیلی انجام شوند.

آزمایش آلانین آمینوترانسفراز

آنزیم (ALT) یا (SGPT) عمدتا در کبد و مقادیر کمتر آن در قلب و عضلات نیز یافت می‌شود و  بهترین آزمایش برای تشخیص هپاتیت است. علاوه بر هپاتیت، بالا بودن مقدار این آنزیم می‌تواند ناشی از عفونت، سیروز، سرطان کبد یا سایر بیماری‌های کبدی، مصرف برخی از داروها یا حتی انجام فعالیت بدنی شدید باشد. این نوع آزمایش کبد چرب اهمیت زیادی دارد چون معمولا قبل از آسیب شدید به بافت کبد و در ابتدای آغاز کبد چرب، مقدار آن در خون افزایش می‌یابد. کاربرد دیگر این تست، پیشگیری روند بهبود و تأثیر درمان‌ها است.

آزمایش آسپارتات آمینوترانسفراز

(AST) یا (SGOT) آنزیمی است که در کبد و چند اندام دیگر به ویژه قلب و عضلات وجود دارد. علاوه بر مشکلات کبدی در شرایط زیر هم ممکن است مقدار این آنزیم بالا برود:

  •  سوختگی
  • حمله قلبی
  • آسیب عضلانی
  • ورزش شدید
  • بارداری
  • التهاب پانکراس (پانکراتیت)
  • تشنج
  • جراحی
خواندن این مطلب نیز به شما پیشنهاد می شود:
بیماری خاموش ، ایدز ، را جدی بگیریم
آزمایش آلکالین فسفاتاز

(ALP) آنزیمی مربوط به مجاری صفراوی است که در صورت مسدود شدن آن‌ها افزایش می‌یابد. همچنین بالا بودن این آنزیم ممکن است به دلیل مشکلات کبدی، کیسه صفرا یا آسیب استخوان باشد. در مواردی نیز میزان ALP به صورت کاذب بالا می‌رود و ناشی از آسیب کبدی نیست مثلا در زنان باردار یا نوجوانانی که در حال رشد هستند.

آزمایش گاما گلوتارات ترانسفراز

(γGT یا GGT) آنزیمی است که عمدتا در کبد یافت می‌شود و نسبت به تغییر وضعیت کبد بسیار حساس است، به ویژه هنگامی که مجاری صفراوی مسدود شده باشند. سیگار کشیدن ممکن است باعث افزایش سطح GGT شود. سطح GGT در میان سیاه پوستان بیشتر است. میزانGGT علاوه بر بیماری‌های کبدی و کبد چرب ممکن است به دلیل مصرف داروهای زیر نیز افزایش یابد:

  • کاربامازپین
  • سایمتیدین
  • ​​فوروزماید
  • هپارین
  • ایزوترتینوئین
  • متوترکسات
  • داروهای ضد بارداری خوراکی
  • فنوباربیتال
  • فنی‌توئین
  • اسید والپروئیک
نسبت AST/ALT

در افراد سالم به غیر از چند مورد استثنا، مقدار ALT بالاتر از AST است و به همین دلیل این نسبت مقداری کوچکتر از یک دارد. اما در موارد ابتلا به هپاتیت الکلی، سیروز کبدی یا آسیب عضلانی این نسبت افزایش می‌یابد.

تست های کمکی آزمایش کبد چرب

برای کمک به تشخیص علت اختلال عملکرد کبد، بر اساس نتایج آزمایش کبد چرب اختصاصی، شرح حال و معاینات، ممکن است یک یا چند آزمایش کبد چرب خاص تجویز شوند. گاهی این آزمایشات برای نظارت بر وضعیت بیمار یا اثربخشی درمان کاربرد دارند. اندازه‌گیری فاکتورهای زیر نیز می‌تواند به تشخیص کمک کنند:

  • غربالگری بیماری سلیاک
  • قند خون ناشتا
  • هموگلوبین A1C: قند پایدار ۳ ماهه است.
  • چربی‌های خون: مانند کلسترول و تری گلیسیرید. به دلیل عملکرد ناقص کبد متابولیزه نمی‌شوند و در خون افزایش می‌یابند.
  • بیلی‌روبین تام: سطح بیلی‌روبین خون با بسیاری از بیماری‌های کبدی و سایر شرایط مانند همولیز که منجر به افزایش تولید بیلی‌روبین می‌شوند، افزایش می‌یابد.
  • بیلی روبین مستقیم: میزان بیلی‌روبین کونژوگه کبد را اندازه‌گیری می‌کند که فقط در بیماری کبد بالا می‌رود.
  • آلبومین: آلبومین پروتئین اصلی ساخته شده توسط کبد است، اندازه گیری این پروتئین میزان فعالیت کبد را نشان می‌دهد.
  • پروتئین کل: آلبومین و سایر پروتئین‌های موجود در خون را اندازه‌گیری می کند از جمله آنتی‌بادی‌های موجود برای مقابله با عفونت‌ها که در کبد ساخته نمی‌شوند اما می‌توانند در کنار سایر انواع آزمایش کبد چرب برای تأیید وجود عفونت و التهاب کبدی استفاده شوند.
  • لاکتات دهیدروژناز (LD یا LDH): آنزیمی که در اثر آسیب بافتی آزاد می‌شود و ممکن است در بیماری‌های حاد کبدی افزایش یابد.
  • نمونه برداری از کبد: نمونه کوچکی از بافت کبد برای ارزیابی ساختار و سلول‌های کبدی گرفته می‌شود که برای تشخیص طیف وسیعی از بیماری‌های کبدی کاربرد دارد.
  • آمونیاک: گاهی در مراحل پیشرفته کبد چرب، سیروز و نارسایی کبدی، آمونیاک افزایش می‌یابد.
  • آزمایش هپاتیت ویروسی
  • آلفا فتوپروتئین (AFP): ممکن است با سرطان کبد افزایش یابد.
  • آزمایش پروترومبین د-گاما-کربوکسی (DCP): پروترومبین د-گاما-کربوکسی شکل غیر طبیعی از پروترومبین، یک عامل لخته کننده تولید شده توسط کبد، است. آزمایش (DCP) یا آزمایش پروتئین ناشی از عدم وجود ویتامین K یا آنتاگونیست II، مقدار DCP را در خون اندازه‌گیری می‌کند که می‌تواند توسط سلول‌های تومور کبدی تولید شود و سطح آن اغلب همراه با نشانگرهای مربوط به تومور مانند آلفا فتوپروتئین (AFP) و AFP-L به مقدار ۳ درصد افزایش می‌یابد. هدف از این آزمایش کبد چرب ارزیابی اثربخشی درمان کارسینوم سلول‌های کبد (HCC)، است.
خواندن این مطلب نیز به شما پیشنهاد می شود:
اگر علائم کرونا را در خود مشاهده کردیم چه کنیم؟

 

  • زمان تشکیل پروترومبین (PT): برای ارزیابی عملکرد لخته شدن خون انجام می‌شود. کبد آسیب دیده نمی‌تواند به میزان کافی فاکتورهای انعقادی بسازد بنابراین مقدار PT زیاد خواهد شد تا زمان لخته شدن خون را کاهش دهد.
  • آزمایش آهن خون: در صورت مشکوک بودن به هموکروماتوز، نوعی اختلال متابولیسمی، انجام می‌شود.
  • مس و سرولوپلاسمین: زمانی که بیماری ویلسون، یک اختلال متابولیسم ژنتیکی مس مشکوک باشد.
  • آلفا ۱ آنتی تریپسین: برای کمبود آلفا ۱ آنتی تریپسین
  • آنتی‌بادی ضد میتوکندریایی (AMA): برای کمک به تشخیص کلانژیت صفراوی اولیه (PBC)
  • آزمایش دیگر آنتی‌بادی‌ها: برای کمک به تشخیص هپاتیت خود ایمنی، مانند آنتی‌بادی ضد هسته‌ای (ANA)، آنتی‌بادی ضد عضله صاف (ASMA)، آنتی‌بادی F-actin و آنتی‌بادی میکروزوم‌های کبدی و کلیوی (anti-LKM1)
  • سطح استامینوفن: یا سایر آزمایش‌های دارویی در موارد اضطراری یا اوردوز کردن وقتی که به دلیل خودکشی، مصرف بیش از حد دارو، تداخلات دارویی یا مصرف سموم، احتمال نارسایی کبدی وجود دارد.
  • شمارش کامل خون (CBC): برای ارزیابی گلبول‌های سفید، گلبول‌های قرمز و پلاکت‌ها

تصویربرداری از کبد

از یک یا چند روش برای بررسی وجود چربی اضافه یا التهاب و بزرگی کبد استفاده می‌شود:

  • سونوگرافی
  • CT: توموگرافی رایانه‌ای
  • MRI: تصویربرداری تشدید مغناطیسی
  • MRCP: کلانژیوپانکراتوگرافی تشدید مغناطیسی
  • PTC: کلانژیوگرام ترانس کبدی از راه پوست
  • ERCP: کلانژیوپانکراتوگرافی آندوسکوپی رتروگراد
  • MRE: با ترکیب تصویربرداری MRI با امواج صوتی برای ایجاد یک نقشه بصری (الاستوگرام) استفاده می‌شود که سختی بافت کبد را نشان می‌دهد.
  • Transient Elastography: «الاستوگرافی گذرا با کنترل ارتعاش» (VCTE ،Fibro Scan) یا فیبرواسکن، از امواج صوتی با فرکانس پایین و نوع پیشرفته‌ای از سونوگرافی برای اندازه‌گیری سفتی بافت کبد است. با این روش وجود زخم یا فیبروز بافت داخلی کبد را می‌توان بررسی کرد.
خواندن این مطلب نیز به شما پیشنهاد می شود:
آزمایش های مربوط به هورمون محرک فولیکول (FSH)

CT اسکن و MRI توانایی افتراق NASH از NAFLD را ندارند.

نمونه برداری از کبد چگونه است؟

همه افراد مبتلا به NAFLD نیازی به نمونه برداری از کبد ندارند. اگر در معرض خطر NASH هستید یا آزمایش‌های دیگر نشان می‌دهند که ممکن است دچار عوارض NASH مانند سیروز باشید، شاید بیوپسی کبد قابل توصیه باشد. نمونه برداری از کبد تنها راه تشخیص NASH و بهترین روش آزمایش کبد چرب و تعیین شدت التهاب است.

قبل از انجام نمونه برداری، برای کمک به آرامش یا کنترل درد دارو تجویز می‌شود. این کار به صورت سرپایی و بدون نیاز به بستری انجام می‌شود. جراح ناحیه مورد نظر را بی حس و با استفاده از یک سوزن مخصوص، تکه کوچکی از بافت را از کبد خارج می‌کند. نمونه جهت بررسی‌های پاتولوژی به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. بیوپسی در تشخیص اسکارهای کبد (زخم کبد) نیز کمک کننده خواهد بود.

عوارض نمونه برداری از کبد چه هستند؟

اگرچه بیوپسی برای تشخیص عوارض و نارسایی‌های ناشی از کبد چرب، در بین انواع آزمایش کبد چرب یک استاندارد طلایی محسوب می‌شود اما بیوپسی کبد به دلیل تهاجمی بودن این روش، دارای معایب و عوارضی نیز هست:

  • دسترسی محدود به بافت
  • هزینه بالا
  • درد در ۸۵ درصد موارد
  • افت فشار خون که شایع‌ترین عارضه است.
  • خونریزی داخل صفاقی تقریباً در ۰/۲ درصد موارد
  • نیاز به بستری شدن پس از نمونه‌برداری، بین ۱ تا ۵ درصد موارد
  • مرگ و میر تقریباً ۰/۰۱ درصد

به دلیل ترس از این عوارض، بسیاری از بیماران از انجام بیوپسی کبد اجتناب می‌کنند. علاوه بر این، کیفیت نمونه‌برداری از کبد در اثر اشتباهات در جمع‌آوری نمونه و ارزیابی و همچنین عدم قابلیت تکرار، محدود می‌شود.

خواندن این مطلب نیز به شما پیشنهاد می شود:
انواع آزمایشات خون و توضیحاتی درباره آن

نمونه برداری از کبد با MRE

در نمونه‌برداری‌های معمول از کبد، از یک سوزن برای استخراج نمونه از بافت کبد استفاده می‌شود. اسکن MRE چندین مزیت نسبت به این روش دارد:

  • غیرتهاجمی
  • ایمنی بالاتر
  • راحتی بیشتر بیمار و جراح
  • در افراد چاق کاربرد بهتری دارد.

این روش بر خلاف نمونه‌برداری‌های قدیمی، کل کبد و نه فقط بخشی از بافت کبد را را ارزیابی می‌کند. با MRE می‌توان فیبروز را در مراحل ابتدایی‌تری نسبت به سایر روش‌های تصویربرداری تشخیص داد. این مزیت سبب پیش‌بینی عوارض کبدی از جمله تجمع مایعات در شکم می‌شود. وجود فلز در بدن ممکن است برای این روش خطرساز باشد بنابراین قبل از انجام آن باید وجود هریک از موارد زیر را به تکنسین اطلاع دهید:

  • پلاتین
  • پروتزهای فلزی
  • دریچه قلب مصنوعی
  • دفیبریلاتور قلب
  • ضربان‌ساز یا پیس‌میکر
  • حلزون گوش کاشته شده
  • گلوله، ترکش یا هر نوع قطعه فلزی دیگر

آزمایشگاه تخصصی پاتوبیولوژی کوثر، مفتخر به اخذ ایزو 15189، ایزو 10002 و ایزو 9001 اتحادیه اروپا، تحت نظر دکتر علی آیت اللهی، متخصص پاتولوژی آناتومیکال و کلینیکال، بالغ بر هزار مورد از آزمایشات مختلف، در زمینه های پاتولوژی، ژنتیک و بالینی را تحت پوشش قرار می دهد. (طرف قرارداد بیمه های پایه و اکثر بیمه های مکمل درمان) همچنین مشاوره ژنتیک به صورت رایگان در این مرکز توسط متخصصین ارائه می گردد.

آدرس: مشهد –وکیل آباد – بلوار کوثر – بین کوثر 2 و 4 – ساختمان پزشکان فارابی – طبقه منفی یک شماره تماس: 051-38840404 و 051-38820202 و 09028840404

 

آزمایشگاه تخصصی کوثر با برخورداری از تجهیزات و پرسنل مجرب ، قادر به انجام خدمات نمونه گیری در منزل  در مشهد می باشد.

نمایش بیشتر

دکتر علی آیت اللهی

گاهی خدا می خواهد با دست تو دست دیگر بندگانش را بگیرد. وقتی دستی را به یاری می گیری، بدان که دست دیگرت در دست خداست... با آرزوی سلامتی روز افزون برای تمامی هم میهنان عزیزم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

16 − هفت =

دکمه بازگشت به بالا