آزمایش تشخیص آرتریت روماتوئید

پزشک عارضه آرتریت روماتوئید را از طریق معاینات جسمی، انجام آزمایش خون یا مطرح کردن پرسش‌هایی از بیمار درباره علائم بیماری تشخیص می‌دهد.

پزشکان ممکن است برای تشخیص این بیماری انجام آزمایش خون را به منظور بررسی وجود چندین ترکیب سیستم ایمنی و التهابی که معمولا در بدن بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید وجود دارد، توصیه کنند.

از جمله آزمایشات خونی که در تشخیص عارضه آرتریت روماتوئید کمک کننده است می توان به موارد زیر اشاره کرد:

تست anti-CCP

 در این آزمایش یک نوع اتوآنتی بادی موسوم به anti-CCP مورد بررسی قرار می‌گیرد که در بدن ۶۰ تا ۸۰ درصد از افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید مشاهده می‌شود.

تست ANA

دراین آزمایش سطح بالای آنتی‌بادی‌های ضد هسته (ANA) مورد بررسی قرار می گیرد. ANA ترکیب‌هایی هستند که می‌توانند به هسته سلول حمله کند و آن را از بین ببرند.

تست پروتئین واکنشی سی (CRP)

در این آزمایش وجود CRP که کبد در واکنش به التهاب در بدن تولید می‌کند، مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. وجود پروتئین واکنشی سی نشان‌دهنده التهاب در هر نقطه از بدن است اما برخی از مشکلات پزشکی از قبیل چاقی و عفونت نیز می‌توانند CRP در خون را افزایش دهند.

سرعت رسوب گلبول قرمز (ESR)

این آزمایش حدود یک ساعت طول می‌کشد و در آن سرعت ته‌نشین شدن گلبول‌های قرمز نمونه خون گرفته شده از بیمار در لوله آزمایش مورد ارزیابی قرار می گیرد. بالا بودن سرعت رسوب گلبول قرمز نشانه وجود التهاب در بدن است.

فاکتور روماتوئید (RF)

دراین آزمایش سطح RF که همچون آنتی بادی در مقابل با گاما گلوبولین در خون عمل می‌کند، ارزیابی می‌شود. مثبت بودن آزمایش RF می تواند نشان‌دهنده خطر ابتلا به بیماری آرتریت روماتوئید باشد.

اوریک اسید

اوریک اسید فراورده زائدی است که میزان آن در افراد مبتلا به نقرس (نوع دیگری از آرتریت التهابی) بالاست. همچنین وجود میزان بالایی از این ماده می‌تواند نشانه خطر ابتلا به عارضه آرتریت روماتوئید باشد.